مقایسه‌ی نرخ شکارگری کنه‌ی Amblyseius swirskii با تغذیه از کنه‌‏هایPhyllocoptes adalius و Tetranychus urticae در شرایط آزمایشگاهی

نوع مقاله : مقاله کوتاه

نویسنده

استادیار گروه گیاهپزشکی دانشکده کشاورزی دانشگاه کردستان

BCPP-1604-91 (R4)

چکیده

نرخ شکارگری و ترجیح غذایی، یکی از پدیده‌هایی است که در بررسی کارایی و انتخاب دشمنان طبیعی، باید مورد توجه قرار گیرد. کنه‌ی swirskiiAthias-Henriot (Acari: Phytoseiidae) Amblyseiusیکی از کنه‌های شکارگر خانواده‌ی فیتوزئید می‌باشد که می‌تواند از تعداد زیادی از بندپایان کوچک و گرده گیاهان تغذیه ‌کند. در این تحقیق، ظرفیت شکارگری این کنه فیتوزئید در کنترل دو گونه‌ی مهم از آفات گلخانه، کنه‌ی تارتن دو نقطه‌ایTetranychusurticae Koch (Acari: Tetranychidae) و کنه‌ی گال‌زای اریوفیدهPhyllocoptesadaliusKeifer (Acari: Eriophyoidea) در شرایط آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش با کنه‌های بالغ شکارگر در دمای5/0± 25 درجه‌ی سلسیوس، رطوبت نسبی 70-75 درصد و دوره‌ی نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی درون قفس‌های مانگر انجام شد. هر کنه‌ی بالغ روزانه با 10 عدد کنه‌ی تارتن و 20 عدد کنه‌ی اریوفیده تغذیه شدند. نرخ خالص شکارگری (C0) با تغذیه از کنه‌ی ‌تارتن و کنه‌ی گال‌زا به‌ترتیب 183 و 420 کنه به ازای هر فرد ماده محاسبه گردید که نشان‌دهنده‌ی حد بالایی از کنترل این آفت است.  بیشترین میزان تغذیه در دوره‌ی تخم‌ریزی انجام گرفت. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد کنه‌ی A. swirskii قادر به تغذیه از هر دو کنه طعمه بوده و می‌تواند در کنترل زیستی این آفات نقش داشته باشد.

 

کلیدواژه‌ها


Abou-Awad, B.A., Korayem, A.M., Hassan, M.F. & Abou-Elela, M.M. 2001. Life history of the predatory mite Lasioseius athiasae (Acari: Phytoseiidae) on various kinds of food substances: a polypeptide analysis of prey consideration. Journal of Applied Entomology, 125: 125–130.
Baniameri, V. 2004. Strategies for the integrated pest Management (IPM) of the greenhouse vegetables. Proceedings of 3rd National on the Biological Products & Optimum Utilization of Agriculture, Karaj, Iran, 662. (In Persian).
Boczek, J. 1969. Studies of mites (Acarina) living on plants in Poland. X. Bull Acad Pol Sci Biol, 17: 387-392.
Canlas, L.J., Amano, H., Ochiai, N. & Takeda, M. 2006. Biology and predation of the Japanese strain of Neoseiulus californicus (McGregor) (Acari: Phytoseiidae). Systematic and Applied Acarology, 11: 141–157.
Chi, H., & Yang, T.C. 2003. Two-Sex Life Table and Predation Rate of Propylaea japonica Thunberg (Coleoptera: Coccinellidae) Fed on Myzus persicae (Sulzer) (Homoptera: Aphididae). Journal of Environmental Entomology, 32(2): 327-333.
Druciarek, T., Lewandoski, M. & Marchin, K. 2014. Demographic parameters of Phyllocoptes adalius (Acari: Eriophyoidea) and influence of insemination on female fecundity and longevity. Experimental and Applied Acarology, 63: 349-360.
Evans, E.W., Stevenson, A. T. & Richards, D.K. 1999. Essential versus alternative food of insect predators: benefits of a mixed diet. Oecologia 121, 107-112.
Farhadi, R. 2008. Predation rate of Hippodamia variegata (Coleoptera: Coccinellidae) feeding on Aphis fabae (Homoptera.: Aphididae) on laboratory conditions. M.Sc. Thesis. University of Tehran, Iran. (In Persian).
 Farhadi, R., Allahyari, H. & Chi, H. 2011. Life table and predation capacity of Hippodamia variegate (Coleoptera: Coccinellidae) feeding on Aphis fabae (Hemiptera: Aphididae). Journal of Biological Control, 59 (2), 83-89.
Huang, H., Xu, X.N., Lv, J.L., Li, G.T., Wang, E.D. & Gao, Y.L. 2013.  Impact of proteins and saccharides on mass production of Tyrophagus putrescentiae (Acari: Acaridae) and its predator Neoseiulus barkeri (Acari: Phytoseiidae). Biocontrol Science and Technology, 23(11): 1231–1244.
Jeppson, L.R., Baker, E.W., & Keifer, H.H. 1975. Mites injurious to economic plants. University of California Press. Berkely, 614 p.
Keifer, H.H. 1939. Eriophyid studies VII. Bull Calif Dept Agr, 28: 484-505.
Kuang, H.Y. 1995. Economic insect fauna of China. Fasc. 44 (Acari: Eriophyoidea) (1). Science Press, Beijing, China, p 110.
Lv, J., Wang, K.Y.E., & Xu, X. 2013. Prey diet quality affects predation, oviposition and conversion rate of the predatory mite Neoseiulus barkeri (Acari: Phytoseiidae). Systematic and Applied Acarology, 21(3): 279-287.
Maroufpoor, M. 2016. The two-sex life table of the predatory mite Amblyseius swirskii fed on Phyllocoptes adalius in laboratory conditions. Entomology and Phytopathology, In press. (In Persian).
Metwally, A.M., Abou-Awad, B.A., & Al-Azzazy, M.M.A. 2005. Life table and prey consumption of the predatory mite Neoseiulus cydnodactylon Shehata and Zaher (Acari: Phytoseiidae) with three mite species as prey. Journal of Plant Diseases and Protection, 112 (3): 276-286.
Nomikou, M., Janssen, A., & Sabelis, M.W. 2003. Phytoseiid predators of whiteflies feed and reproduce on non-prey food sources. Experimental and Applied Acarology, 31: 15–26.
Overmeer, W.P.J. 1985. Rearing and handling. In: Helle W, Sabelis MW (eds.) Spider mites—Their Biology, Natural Enemies and Control. Elsevier publisher, Amsterdam, 1B, pp 161–170.
Raworth, D.A. 1986. Sampling statistics and a sampling scheme for the two spotted spider mite,
Tetranychus urticae (Acari: Tetranychidae), on strawberries. Canadian Entomologist, 118: 807-814.
Roivaineh, H. 1950. Eriophyid news from Finland. Acta Entomologica Fennica, 3: 1-51.
Sanchez, J.A., Garcia, F., Lacasa, A., Gutierrez, L., Oncina, A., Contreas, J. & Gomez, Y. J. 1996. Response of the anthocorids Orius laevigatus and Orius albidipennis (Reuter) and the phytoseiid Amblyseius cucumeris for the control of Frankliniella occidentalis in commercial crops of sweet pepper in plastic houses in Murcia (Spain). OBC/WPRS Bulletin, 177-185.
Smith, L., DeLillo, E. & Amrine, J.W. Jr. 2010. Effectiveness of eriophyid mites for biological control of weedy plants and challenges for future research. Experimental and Applied Acarology, l51: 115–149.
Swirski, E., Amitai, S., & Dorzia, N. 1967. Laboratory studies on the feeding, development and oviposition of the predacious mite Amblyseius rubini Swirski and Amitai and Amblyseius swirski Athias-Henriot (Acari: Phytoseiidae) on various kinds of food substances. Israel Journal of Agriculture Research, 17: 101–119.
Tello, V., Vargas, R., Araya, J. & Cardemil, A. 2009. Biological parameters of Cydnodromus picanus  and Phytoseiulus persimilis raised on the carmine spider mite, Tetranychus cinnabarinus (Acari: Phytoseiidae, Tetranychidae). Ciencia e Investigacion  Agaria, 36(2): 277-290.
Venzon, M., Janssen, A. & Sabelis, M.W. 2002. Prey preference and reproductive success of the generalist predator Orius laevigatus. Oikos 97, 116-124.