تأثیر جدایه‏ های Pseudomonas fluorescens بر شدت بیماری، صفات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی در غده‌های بذری تولیدی ارقام سیب‏زمینی آلوده به Rhizoctonia solani در شرایط گلخانه

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه علوم و ‏تکنولوژی بذر، دانشگاه علوم کشاورزی و ‏منابع طبیعی دانشگاه گرگان، گرگان، ایران

2 گروه زراعت، دانشگاه علوم کشاورزی و ‏منابع طبیعی دانشگاه گرگان، گرگان، ایران

3 گروه گیاه‌پزشکی، پردیس کشاورزی و ‏منابع طبیعی دانشگاه تهران، تهران، ایران

چکیده

به‏منظور ارزیابی تأثیر تیمار جدایه‏های باکتری Pseudomonas fluorescens بر ویژگی‏های فیزیولوژیکی، بیوشیمیایی و شدت بیماری غده‏های بذری سیب‏زمینی در حضور عامل بیماریزا Rhizoctonia solani، آز‏مایشی به‏صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارهای این پژوهش شامل سه جدایه P. fluorescens UTPF5 (P5)،
P. fluorescens UTPF68 (P68) و P. fluorescens UTPF74 (P74)، قارچ بیمارگر R. solani AG3 و ‏ارقام سیب‏زمینی شامل آگریا و ‏سانته بود. صفات اندازه‌گیری شده در این آزمایش شامل وزن خشک ریشه، طول استولون، وزن خشک استولون، وزن خشک غده، وزن تر غده، تعداد غده و تعداد استولون، شدت بیماری در غده­های بذری و فعالیت آنزیم‌های
GPX و β-1,3-glucanase و محتوای پرولین، مالون دی­آلدهید و قند محلول بود. نتایج نشان داد که استفاده از ‏تیمار باکتری توانست در حضور عامل بیماری‏زا تأثیر معنی‌داری بر صفات اندازه‌گیری شده داشته باشد و ‏هم‌چنین شدت بیماری را نسبت به شاهد به‏طور معنی‌داری کاهش دهد. ترکیب تیماری P5 و ‏رقم سانته نسبت به سایر ترکیبات بر صفات اندازه‏گیری شده تأثیر بیشتری داشت، به‌طوری که بیشترین وزن خشک ریشه، طول استولون، وزن خشک استولون، وزن خشک غده، وزن تر غده و تعداد استولون در این تیمار به دست آمد و نسبت به شاهد به‌ترتیب افزایش 62/0، 86/0، 40/1، 31/2، 37/1 و 63/0 برابری مشاهده شد. استفاده از ‏تیمار  P5باعث افزایش فعالیت سیستم آنتی‏اکسیدانی آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز (GPX) و بتا 1 و 3 گلوکاناز (β-1,3-glucanase)، ‏محتوای پرولین و قند محلول به ترتیب به میزان 32/1، 61/0، 2 و 6/2 برابر و ‏از ‏طرف دیگر کاهش پراکسیداسیون لیپید به میزان 57 درصد نسبت به شاهد در شرایط حضور عامل بیماری‏زا شد.

کلیدواژه‌ها


Ahmadzadeh, M. 2014. Biological Control of Plant Diseases Plant Probiotic Bacteria. 2nd ed. University of Tehran (In Persian).
Anonymous, 2017. Crop statistics. Office of static and information technology, assistant planning and economy of Ministry of Agriculture.
Antoun, H. & Kloepper, J.W. 2001. Plant growth-promoting rhizobacteria (PGPR), In: Brenner, S. & Miller, J.H., (eds.), Encyclopedia of Genetics. Academic Press, N.Y.
 
Arabiat, S.I. & Khan, M. 2014. Sensitivity of Rhizoctonia solani to Fungicides. Oral Technical Session: Disease Control and Pest Management. 2014. APS-CPS Joint Meeting, August 9-13, Minneapolis, Minnesota, USA.
Atkinson, D., Thornton, M.K. & Miller, J.S. 2011. Development of Rhizoctonia solani on stems, solon and tubers of Potato II. Efficacy of chemical applications. American Journal of Potato Research, 88: 96–103.
Bates, L.S. Waldren, R.P. & Teare, L.D. 1973. Rapid determination of free proline for water-stress tudies. Plant and Soil, 39: 205–207.
Behdad, A. 2010. Plant Disease. Publication Neshat of the University of Isfahan (In Persian).
Brewer, M.T. & Larkin, R.P. 2005. Efficacy of several potential biocontrol organisms against Rhizoctonia solani on potato. Crop Protection, 24: 939–950.
Brierley, J.L., Hilton, A. J., Wale, S.J., Woodhall, J.W. & Lees, A.K. 2016. The Relative importance of seed- and soil-borne inoculum of Rhizoctonia solani AG-3 in causing black scurf on Potato. Potato Research, 59:181–193.
Cecchini,N.M., Monteoliva, M.I. & Alvarez, M.E. 2011. Proline dehydrogenase contributes to pathogen defense in Arabidopsis. Plant Physiol, 155: 1947–1959.
Dionisio-Sese, M.L. & Tobita, S. 1998. Antioxidant responses of Rice seedlings to salinity stress. Plant Science, 135: 1–9.
Du, Z. & Bramlage, W.J. 1992. Modified thiobarbituric acid assay for measuring lipid oxidation in sugar-rich plant tissue extracts. Journal of Agricaltural Food Chemestry, 40: 1566–1570.
Elkahoui, S., Dje´bali, N., Yaich, N., Azaiez, S.,  Hammami, M., Essid, R. & Limam F. 2015. Antifungal activity of volatile compounds-producing Pseudomonas P2 strain against Rhizoctonia solani. World Journal Microbiology Biotechnology, 31: 175–185.
Gutierrez-Manero, F.J., Ramos-Solano, B., Probanza, A., Mechouachi, J., Tadeo, F.R. & Talon, M. 2001. The plant-growth-promoting rhizobacteria Bacillus pumilus and Bacillus licheniformis produce high amount of physiologically active gibberellins. Physiology Plant, 111: 206–211.
Haas, D. & Geneviève, D. 2005. Biological control of soil-borne pathogens by Pseudomonas fluorescent. Nature Reviews Microbiology, 3: 307–19.
Heath, R.L. & Packer, L. 1968. Photoperoxidation in isolated chloroplasts: Kinetics an stoichiometry of fatty acid peroxidation. Archive Biochemistry Biophysics, 125: 189–198.
Hooker, W.J. 1983. Research for the potato in the year 2000. CIP Lima, Peru.
Khedher, S.B., , Kilani-Feki, O., Dammak, M., Jabnoun-Khiareddine, H., Daami-Remadi, M. & Tounsi, S. 2015. Efficacy of Bacillus subtilis V26 as a biological control agent against Rhizoctonia solani on potato. Plant biology and pathology, 338: 784–792.
Kumar, S.S., Krishna Rao, M.R., Deepak Kumar, R., Panwar, S. & Prasad, C.S. 2013. Biocontrol by plant growth promoting rhizobacteria against black scurf and stem canker disease of potato caused by Rhizoctonia solani. Archives of Phytopathology and Plant Protection, 46: 487–502.
Larkin, P.R. 2016. Impacts of biocontrol products on Rhizoctonia disease of potato and soil microbial communities, and their persistence in soil. Crop Protection, 90: 96–105.
Małolepsza, U., Nawrocka, J. & Szczech, M. 2017. Trichoderma virens 106 inoculation stimulates defence enzyme activities and enhances phenolic levels in tomato plants leading to lowered Rhizoctonia solani infection. Biocontrol science and technology, 27: 180–199.
Miller, G.L. 1959. Use of dinitrosalicylic acid reagent for the determination of reducing sugar. Analytical Biochemistry, 31: 426–428.
Patten, C.L. & Glick, B.R.. 2002. The role of bacterial indolacetic acid in the development of the host plant root system. Applied and Environmental Microbiology, 68: 3795–3801.
Pieterse, C.M.J., Zamioudis, C., Berendsen, R.L., Weller, D.M., VanWees, S.C.M. & Bakker, P.A.H.M. 2014. Induced systemic resistance by beneficial microbes. Annual Review of Phytopathology, 52: 347–75.
Piromyou, P.B. Buranabanyat, B., Tantasawat, Tittabutr, P. Boonkerd, N. & Teaumroong, N. 2011. Effect of plant growth promoting rhizobacteria (PGPR) inoculation on microbial community structure in rhizosphere of forage corn cultivated in Thailand. European Journal of Soil Biology, 47: 44–54.
Saikia, R., Pratab Singh, B., Kumar, R., and Arora, K. 2005. Detection of pathogenesis-related proteinschitinase and β-1,3-glucanasein induced chickpea. Current Science 89(4): 659–663.
Sheligl, H.Q. 1986. Die verwertung orgngischer souren durch chlorella lincht. Planta Journal, 47–51.
Shoresh, M. Harman, G.E. & Mastouri, F. 2010. Induced systemic resistance and plant responses to fungal biocontrol agents. The Annual Review Annual Review of Phytopathology, 48: 21–43.
Singh, S.P., Gupta, R., Gaur, R. & Srivastava, A.K. 2015.  Streptomyces spp. alleviate Rhizoctonia solani-mediated oxidative stress in Solanum lycopersicon. Annals of Applied Biology, 168: 232–242.
Taheri, P., Irannejad, A., Goldani, M. & Tarighi, S. 2014. Oxidative burst and enzymatic antioxidant systems in rice plants during interaction with Alternaria alternata. European Journal of Plant Pathology, 140: 829–839.
Vessey, J. K. 2003. Plant growth promoting rhizobacteria as biofertilizers. Plant Soil, 255: 571–586.
Weller, D. M. & Cook, R. J. 1983. Suppression of take-all of wheat by seed treatments with fluorescent Pseudomonas. Phytopathology, 78: 463–469.
Wilson, P.S., Ketola, E.O., Ahvenniemi, P.M., Lehtonen, M.J. & Valkonen, J.P.T. 2008. Dynamics of soilborne Rhizoctonia solani in the presence of  Trichoderma harzianum: effects on stem canker, black scurf and progeny tubers of potato. Plant Pathology, 57: 152–161.