بررسی عملکرد ارقام مختلف گوجه‌فرنگی نسبت به بیماری پژمردگی باکتریایی (Ralstonia solanacearum) و کنترل زیستی این بیماری

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشگاه لرستان، دانشکده‌ی کشاورزی، گروه گیاه‌پزشکی

2 دانشگاه بوعلی همدان، دانشکده‌ی کشاورزی، گروه گیاه‌پزشکی

3 دانشگاه فردوسی مشهد، دانشکده‌ی کشاورزی، گروه گیاه‌پزشکی

4 دانشگاه شیراز، دانشکده‌ی کشاورزی، گروه گیاه‌پزشکی

چکیده

یکی از عوامل محدود کننده‌ی تولید گوجه‌فرنگی در دنیا بیماری پژمردگی باکتریایی با عامل
Ralstoniam solanacearum L. می‌باشد. با توجه به اهمیت این بیماری در گوجه‌فرنگی، یافتن ارقام مقاوم و استفاده از عوامل کنترل زیستی می‌تواند یک راهکار مؤثر و بی‌خطر در کاهش خسارت این بیماری می‌باشد. در این پژوهش از ارقام فلات-111، سوپر کوین، سوپر‌سی‌اچ، پتو، فالکاتا، کال جی ان-3 و ارلی اوربانا استفاده شد. آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با یک عامل بیماری در دو سطح (آلودگی و عدم آلودگی) و عامل رقم با هفت سطح در چهار تکرار انجام شد. آنالیز آماری با نرم افزار SAS صورت گرفت. همچنین از عوامل آنتاگونیست Trichoderma harzianum T.BI، Bacillus subtilis B7وPseudomonas fluorescens CHAO برای ارزیابی تأثیر آن‏ها در فاکتورهای رشدی و کنترل بیماری استفاده شد. در بررسی اثر ضدباکتریایی عوامل آنتاگونیست در محیط‌کشت، باکتری B. subtilis B7 و قارچ T. harzianum T.BI به‌ترتیب هاله‌ی بازدارنده به قطر 5 و 3 میلی‌متر ایجاد نمودند، اما باکتری P.fluorescens CHAO هیچ هاله‌ای روی محیط‌کشت ایجاد نکرد. نتایج مقایسه میانگین شاخص‌های عملکردی ارقام مختلف گوجه‌فرنگی نشان داد که از نظر شاخص طول ساقه رقم سوپر کوین کمترین کاهش و رقم ارلی اوربانا بیشترین کاهش طول ساقه را در تیمار آلوده نشان داد. در شاخص وزن تر اندام‌های هوایی ارقام، رقم سوپر کوین کمترین و ارقام سوپر سی‌اچ، فلات و فال کاتا بیشترین کاهش وزن تر را نشان دادند. همچنین کمترین کاهش وزن خشک اندام هوایی در تیمار آلوده رقم سوپر کوین بود. نتایج استفاده از عوامل آنتاگونیست نشان داد، که قارچ T. harzianum T.BI و باکتری B. subtilis B7 از نظر شاخص‌های طول ساقه، وزن تر اندام هوایی و ریشه و وزن خشک اندام هوایی و ریشه بهترین گزینه برای کنترل پژمردگی باکتریایی می‌باشند.

 

کلیدواژه‌ها

موضوعات


Reference
Agrios, G. N. 2005. Plant pathology. 5th. Edited by New York. Elsevier, 647-648.
Azadvar, M. & Rahimian, H. H. 2008. Study on tolerance ratio of 11 commercial potato varieties to bacterial wilt agent in root and stem inoculation methods. Iranian Journal of Plant Pathology. 44 (2): 184-190.
Bajpai, V.K. Kang, S.Xu, H. Lee, S.G. Baek, K.H. & Kang, S.C. 2011. Potential roles of essential oils on controlling plant pathogenic bacteria Xanthomonas Species: A Review. The Plant Pathology Journal, 27(3): 207-224.
Chen, Y. Yan, F. Chai, Y. Liu, H. Kolter, R. Losick, R. & Guo, J.H. 2012. Biocontrol of tomato wilt disease by Bacillus subtilis isolates from natural environments depends on conserved genes mediating biofilm formation. Environmental Microbiology, 15 (3): 848-864.
Chet, I. & Inbar, J. 1994. Biological control of fungal pathogens. Applied Biochemistry and Biotechnology, 48(1): 37-43.
Chet, I.,Inbar, J. & Hadar, Y. 1997. Fungal antagonists and mycoparasites. 165–184. In: Wicklow D. T. & Soderstrom B. E. (eds.), The Mycota, IV. Springer Verlag, Berlin, Germany.
Das, M. & Bora, L. 2000. Biological control of bacterial wilt of tomato caused by Ralstonia solanacearum. Journal of the Agricultural Science Society of North-East India, 13 (1):52-55.
Elphinstone J. G. 2005. The current bacterial wilt situation: a global overview. pp. 9–28. In: Allen C., Prior P. & Haywar A. C., (eds.), Bacterial Wilt Disease and the Ralstonia solanacearum Species Complex. APS Press, St. Paul, MN.
Gheshm, R. & Kafi, M. 2009. Industrial Tomato from Cultivation to Harvesting. Secondary publication; Mashhad Jihad Daneshgahi Publications. (In Persian).
Grimault, V. & Prior, P. 1994. Invasiveness of Pseudomonas solanacearum in tomato, eggplant and pepper: A comparative study. European Journal of Plant Pathology, 100: 259-267.
Handelsman, J. & Stabb, E.V. 1996. Biocontrol of soilborne plant pathogens. The Plant Cell, 8 (10): 1855.
Hayward, A.C. 1991. Biology and epidemiology of bacterial wilt caused by Pseudomonas solanacearum. Annual Review of Phytopathology, 29: 65–87.
Howell, C. & Stipanovic, R. 1995. Mechanisms in the biocontrol of Rhizoctonia solani-induced cotton seedling disease by Gliocladium virens: antibiosis. Phytopathology, 85(4): 469-472.
Howell, C. R. 2003. Mechanisms employed by Trichoderma species in the biological control of plant diseases: The history and evolution of current concepts. Plant Disease, 87(1): 4-10.
Kelman, A. 1953. The bacterial wilt caused by Pseudomonas solanacearum. Technical Bulletin of North Carolina Agricultural Experiment Station, 99.
Khodaei Arbat, A., Taheri, A.H. Pahlevani, M.H. & Niknam, GH. R. 2009. Evaluation of tomato cultivars resistance to root-knot nematode (Meloidogyne javanica Chitwood, 1949). Journal of Plant Production, 16 (1): 45-55.
Kilian, M. Steiner, V. Krebs, B. Junge, H. Schmiedeknecht, G. & Hain, R. 2000. Bacillius subtilis- Fzbz4 mode of action of a microbial ageat enhancing plant vitality. Pflanzzenschutz-Nachrichten Bayer, 1(1): 72-93.
Kim, D.S. Cook, R.J. & Weller, D.M. 1997. Bacillus sp. L324-92 for biologicalcontrol of three root diseases of wheat grown with reduced tillage. Phytopathology, 87: 551-558.
Mohammadi, N. 2010. Studies on pathogenecity and genetic diversity of the some Iranian isolates Fusarium oxysporum f.sp lentis and determination of resistant lentil cultivars. M. SC. Thesis, University of Tarbiat Modares, Iran: 134.
Nguyen, M. & Ranamukhaarachchi, S. 2010. Soil-borne antagonists for biological control of bacterial wilt disease caused by Ralstonia solanacearum in tomato and pepper. Journal of Plant Pathology, 92 (2): 395-406.
Raaijmakers, J. M. & Mazzola, M. 2012. Diversity and natural functions of antibiotics produced by beneficial and plant pathogenic bacteria. Annual review of phytopathology, 50: 403-424.
Reino, J.L. Guerrero, R. F. Hernandez-Galan, R. & Collado, I.G. 2008. Secondary metabolites from species of the biocontrol agent Trichoderma. Phytochemical Review,7 (1): 89-123.
Siddiqui, A. & Shaukat, S. 2004. Systemic resistance in tomato induced by biocontrol bacteria against the root-knot nematode, Meloidogyne javanica is independent of salicylic acid production. Phytopathology, 152: 48-54.
Wang, J.F. Hanson, P. & Barnes, J. 1998. Worldwide evaluation of an international set of resistance sources to bacterial wilt in tomato. Pp. 269-275. In: Prior, P. Allen, C. & Elphinstone, J. (eds.), Bacterial Wilt Disease: Molecular and Ecological Aspects. Springer, Verlag, Berlin, Germany.
Watts, R. Dahiya, J. Chaudhary, K. & Tauro, P. 1988. Isolation and Characterization of a New Antifungal Metabolite of Trichoderma reseii. Plant and Soil, 107: 81-84.
Yao, V. 2008. Bacillus subtilis and its metabolites as induced resistance agent against aphids feeding on broad bean (Vicia faba) and Summer wheat (Triticum aestivum). Dissertation zar Erlargerungdes akademischen Grades, Doctor Agriculturarum.
Zhou, T. Chen, D.Li, C. Sun, Q. Li, L.Liu, F. Shen, Q. & Shen, B. 2012. Isolation and characterization of Pseudomonas brassicacearum J12 as an antagonist against Ralstonia solanacearum and identification of its antimicrobial components. Microbiological Research, 167 (7): 388-394