TY - JOUR ID - 108154 TI - کارایی تثبیت‌کننده‌های شیمیایی قارچ آنتاگونیست Talaromyces flavus در کنترل بیولوژیک بیماری مرگ گیاهچه رایزوکتونیایی گوجه‌فرنگی و خیار گلخانه‌ای JO - مهار زیستی در گیاه‌پزشکی JA - BCPP LA - fa SN - 2322-4223 AU - بهرامیان, دنیا AU - نراقی, لاله AU - حیدری, اصغر AD - گروه بیماری شناسی گیاهی دانشکده‌ کشاورزی و منابع طبیعی واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران AD - عضو هیئت علمی/موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور AD - عضو هیات علمی/موسسه تحقیقات آفات و بیماری های گیاهی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی Y1 - 2016 PY - 2016 VL - 4 IS - 1 SP - 41 EP - 51 KW - Rhizoctonia solani KW - Talaromyces flavus KW - تثبیت‌کننده شیمیایی KW - مرگ گیاهچه KW - گوجه ­فرنگی KW - خیار گلخانه‌ای DO - BCPP-1602-84 (R1) N2 - قارچ آنتاگونیست Talaromyces flavus از مهم‌ترین عوامل کنترل بیولوژیک بیماری­های گیاهی خاکزاد مانند مرگ گیاهچه محسوب می­شود. در این پژوهش، برای افزایش کارایی زادمایه جدایه­های T. flavusبه‌دست آمده از گلخانه­های خیار و مزارع گوجه‌فرنگی، پنج تثبیت­کننده شیمیایی این قارچ بررسی شدند. براساس نتایج تحقیقات پیشین، مؤثرترین بسترها از لحاظ رشد، اسپورزایی و پایداری برای جدایه­های T. flavus مربوط به خیار گلخانه­ای و گوجه­فرنگی، ترکیب سبوس برنج و خاک پیت بود. برای هر گیاه، آزمایشی در قالب طرح آماری بلوک­های کامل تصادفی با هفت تیمار و سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل پنج تثبیت کننده مختلف (آمینوفنل، دی­سیکلو­سرین، سولفات منیزیم، کربوکسی­متیل­سلولز و نیترات سدیم)، شاهد آلوده و شاهد سالم بودند. ارزیابی تیمارهای مختلف، براساس تعداد گیاهچه­های سالم انجام گرفت. نتایج کلی این پژوهش نشان داد که زادمایه­های T. flavus در برگیرنده تثبیت­کننده­های نیترات سدیم، دی­سیکلوسرین و کربوکسی­متیل­سلولز در مقایسه با آمینوفنل و سولفات منیزیم کارایی بیش­تری در کنترل بیماری مرگ گیاهچه داشتند.   UR - https://jbiocontrol.areeo.ac.ir/article_108154.html L1 - https://jbiocontrol.areeo.ac.ir/article_108154_4db390274ff878b0d575bc668e62c2a5.pdf ER -