مؤسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور
Iranian Research Institute of Plant Protection
مهار زیستی در گیاهپزشکی
2322-4223
2423-5148
1
2
2013
09
23
بررسی توانایی تعدادی از جدایههایPseudomonas fluorescens در کنترل بیولوژیکی بیماری پوسیدگی طوقه و ریشهی گندم (Fusarium culmorum)
1
16
FA
ستاره
حاجی ماشالله
دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ورامین- پیشوا
starstaroos@yahoo.com
محمد
رضوی
مؤسسهی تحقیقات گیاهپزشکی کشور، تهران
mrazavi39@yahoo.ca
ابوالقاسم
قاسمی
مؤسسهی تحقیقات گیاهپزشکی کشور، تهران
idghasemi@yahoo.com
10.22092/bcpp.2013.100605
بیماری پوسیدگی فوزاریومی طوقه و ریشه یکی از مهمترین بیماریهای گندم در دنیا و ایران میباشد که توسط چندین گونه فوزاریوم از جمله <em>Fusarium culmorum</em> و <em>F. pseudograminearum</em>ایجاد میشود. در این تحقیق 60 نمونه باکتری از سودومونادهای فلورسنت از محیط فراریشه (rhizosphere) از مناطق گندم کاری استانهای تهران، قزوین، گلستان، اردبیل، زنجان، مرکزی و اصفهان جمعآوری، جداسازی و اثر آنها در شرایط آزمایشگاه و گلخانه در کنترل بیولوژیکی قارچ<em>F.</em> <em>culmorum</em> (عامل بیماری پوسیدگی ریشهی گندم) مورد بررسی قرار گرفت. با توجه به آزمونهای بیوشیمیایی، فیزیولوژیکی و مورفولوژیکی و داشتن ژن تولید کنندهی آنتیبیوتیک 2 و 4- دی استیل فلوروگلوسینول PhlD، ویژگیهای جدایههای انتخاب شده با بیووارهای I, III, V گونهی <em>Pseudomonas fluorescens</em>و <em>P. protegens</em>بیشترین شباهت را داشتند. نتایج بررسی اثرات بازدارندگی جدایههای سودوموناس روی قارچ<em>F. culmorum </em> (عامل بیماری پوسیدگی ریشهی گندم) نشان داد که یازده جدایه بههمراه جدایهیCHA0 (جدایه بینالمللیCHA0 که اولینبار از روی توتون در سال 1992 توسط کیل و همکاران از سوئیس گزارش شده بود) بیشترین تأثیر را در جلوگیری از رشد قارچ نشان دادند. قدرت رقابت و کلونیزاسیون استرینهای مختلف روی چهار رقم گندم شامل ارقام نیک نژاد، مرودشت، زاگرس و سرداری در سه سیکل متوالی رشد گندم بررسی شد. طول هر دوره معادل 42 روز تعیین گردید. براساس نتایج، رقم نیک نژاد بیشترین میزان جمعیت باکتری را نسبت به سایر ارقام در ریزوسفر خود تکثیر نموده و رقم زاگرس کمترین جمعیت باکتری را در ریشهی خود داشت. نتایج بررسیهای گلخانهای نشان داد که ارقام مرودشت و زاگرس بیشترین شدت آلودگی در طوقه و ریشه و ارقام سرداری و نیک نژاد کمترین میزان آلودگی را نشان دادند و نسبت به بیماری متحملتر بودند. براساس نتایج کلی این بررسی جدایههای 19 و 27 باکتری که هر دو به گونهی <em>P</em>. <em>protegens</em> شباهت زیاد داشتند از توان آنتاگونیستی بسیار خوبی برخوردار بودند.
گندم,پوسیدگی ریشه و طوقه,باکتری آنتاگونیست,سودوموناس فلورسنت,ژن PhlD
https://jbiocontrol.areeo.ac.ir/article_100605.html
https://jbiocontrol.areeo.ac.ir/article_100605_8e6942d3def9b9e1b90e5d75d0edf5b2.pdf
مؤسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور
Iranian Research Institute of Plant Protection
مهار زیستی در گیاهپزشکی
2322-4223
2423-5148
1
2
2013
09
23
بررسی قدرت بیمارگری و ویژگیهای مولکولی چند جدایهی باکتری Bacillus thuringiensis روی کرم قوزهی پنبه و شبپرهی پشت الماسی
17
26
FA
مریم
کلانتری
بخش تحقیقات کنترل بیولوژیک، مؤسسهی تحقیقات گیاهپزشکی
m_kalantary2000@yahoo.com
رسول
مرزبان
0000-0001-5091-006X
بخش تحقیقات کنترل بیولوژیک، مؤسسهی تحقیقات گیاهپزشکی
ramarzban@yahoo.com
زهرا
معقولی فرد
دانشکدهی کشاورزی دانشگاه شاهد
حبیب
عباسیپور
دانشکدهی کشاورزی دانشگاه شاهد
habbasipour@yahoo.com
10.22092/bcpp.2013.100606
باکتری <em>Bacillus thuringiensis</em> بهخاطر مزیتهای فراوان مانند اثر اختصاصی روی لارو حشرات آفت، عدم تأثیر نامطلوب روی محیط زیست و جاندارن غیر هدف و همچنین سهولت ترکیب و تلفیق با سایر روشهای کنترل، جایگاه ویژهای در مدیریت کنترل آفات دارد. اولین قدم بهعنوان پایه و اساس تحقیق روی این باکتری، بررسی قدرت بیمارگری جدایهها و سویههای بیمارگر درکنترل آفات مورد هدف است. در این تحقیق قدرت بیمارگری سه جدایهی بومی و یک نمونهی تجاری(Dipel<sup>®</sup>) روی لارو سن دوم کرم قوزهی پنبه،<em>Helicoverpa armigera</em> و شبپرهی پشت الماسی،<em>Plutella xylostella </em> در دمای 27 درجهی سلسیوس و رطوبت نسبی 65% و دورهی نوری 16:8 (تاریکی: روشنایی) بررسی شد. غلظت کشنده 50 درصد (LC50) سه جدایهی بومی KD2، 20، 6R و نمونهی تجاری دیپل روی لارو سن دوم کرم قوزهی پنبه بهترتیب 10<sup>7</sup>×21/1، 10<sup>7</sup>×8/8، 10<sup>7</sup>×39/1 و 10<sup>7</sup>×91/6 اسپور در میلیلیتر محاسبه شد که بیمارگری جدایهیKD-2 ، با کمترین غلظت کشنده 50 درصد روی کرم قوزهی پنبه بیشتر بود. غلظت کشندهی 50 درصد جدایههای بومی فوق روی لاروهای سن دوم شبپرهی پشت الماسی بهترتیب 10<sup>4</sup>×1/6، 10<sup>3</sup>×4/3، 10<sup>5</sup>×9/2 و 10<sup>4</sup>×8/8 اسپور در میلیلیتر بود که بیشترین قدرت بیمارگری باکتری Bt مربوط به جدایهی20 بود. در بررسی مولکولی جدایهها مشخص شد که جدایههای مورد بررسی دارای ژنهای <em>cry</em> یکسانی نیستند.
Bacillus thuringiensis,کرم قوزهی پنبه,شبپرهی پشت الماسی,قدرت بیمارگری,ویژگی مولکولی
https://jbiocontrol.areeo.ac.ir/article_100606.html
https://jbiocontrol.areeo.ac.ir/article_100606_7d52f17bba3f71d28ddc944a593a832b.pdf
مؤسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور
Iranian Research Institute of Plant Protection
مهار زیستی در گیاهپزشکی
2322-4223
2423-5148
1
2
2013
09
23
مقایسهی اثرات ضد باکتریایی عصارهی گال بلوط ایرانی روی چند باکتری گرم مثبت و گرم منفی بیماریزای گیاهی
27
40
FA
شیوا
صفرپور کپورچالی
دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ورامین-پیشوا
shiva.safarpour99@gmail.com
علی
علیزاده علی آبادی
مؤسسهی تحقیقات گیاهپزشکی کشور، تهران
aalizadeh1340@yahoo.com
ابوالقاسم
قاسمی
مؤسسهی تحقیقات گیاهپزشکی کشور، تهران
idghasemi@yahoo.com
سید ابراهیم
صادقی
مؤسسهی تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، تهران
10.22092/bcpp.2013.100607
امروزه استفاده ازگالهای مختلف در مبارزه با بیمارگرهای گیاهان بهویژه باکتریها بهعنوان یک هدف مهم توسط محققین مختلف دنبال میشود. این گالها که بهواسطهی تغذیهی برخی از آفات بهخصوص حشرات بهوجود میآیند، دارای میزان بالایی از تانن هستند.. در این تحقیق، فعالیت ضدباکتریایی عصارههای آبی، استونی و متانولی گالهای تولیدی توسط زنبور <em>Aphelonyx persica</em> روی بلوط ایرانی جنگلهای زاگرس به ترتیب روی باکتریهای گرم منفی و گرم مثبت بیماریزای گیاهی <em>Xanthomonas translucens </em>pv<em>. cerealis</em>عامل بیماری نواری باکتریایی گندم، <em>Ralstonia solanacearum</em> عامل بیماری پژمردگی باکتریایی سیبزمینی، <em>Rathayibacter tritici</em> عامل بیماری خوشهی صمغی گندم و <em>Clavibacter</em> <em>michiganensis</em> subsp. <em>michiganensis</em> عامل بیماری شانکر باکتریایی گوجهفرنگی بررسی شد. ارزیابی خواص ضد باکتریایی عصارهها به دو صورت اندازهگیری قطر هالهی بازدارنده در روش نشت در آگار و دیسکهای کاغذ صافی در غلظتهای 10، 50 و 100 میلیگرم در میلیلیتر حلالها انجام شد. نتایج نشان داد که باکتریهای گرم مثبت <em>C. m</em>. subsp. <em>michiganensis</em> و<em>R. tritici</em>در مقایسه با باکتریهای گرم منفی<em>X. translucens </em>pv<em>. cerealis</em>و <em>R. solanacearum</em> از حساسیت بیشتری نسبت به غلظتهای عصارهی گال بهصورت آبی، استونی و متانولی برخوردار بودند. دلیل آن احتمالاً بهعلت وجود لایهی لیپوپلیساکارید Lipopolysaccharide (LPS) در باکتریهای گرم منفی است که در لایهی خارجی خود آبگریزی بالایی دارند که نقش یک لایهی قوی در برابر مولکولهای آبگریز را ایفا میکند. توانایی عبور از میان دیوارهی سلولی باکتری گرم مثبت آسانتر از باکتری گرم منفی است، زیرا دیوارهی سلولی باکتری گرم مثبت شامل پپتیدوگلیکان و فاقد لایهی دیوارهی خارجی میباشد. <br />
گال بلوط,اثرضد باکتریایی عصاره,کنترل بیولوژیک,باکتری گرم مثبت,باکتری گرم منفی
https://jbiocontrol.areeo.ac.ir/article_100607.html
https://jbiocontrol.areeo.ac.ir/article_100607_856ab924519ac3da2e8a770f0bca7489.pdf
مؤسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور
Iranian Research Institute of Plant Protection
مهار زیستی در گیاهپزشکی
2322-4223
2423-5148
1
2
2013
09
23
فعالیّت فصلی و زیستشناسی سرخرطومی ساقهخوار خارپنبه Lixus cardui بهعنوان عامل مهار زیستی علفهای هرز خارپنبه Onopordum spp. در منطقهی ارومیه
41
54
FA
پیمان
جوادی امامزاده
گروه گیاهپزشکی، دانشکدهی کشاورزی، دانشگاه ارومیه
یونس
کریم پور
گروه گیاهپزشکی، دانشکدهی کشاورزی، دانشگاه ارومیه
y.karimpour@mail.urmia.ac.ir
10.22092/bcpp.2013.100608
علفهای هرز خارپنبه <em>Onopordum </em>spp. گیاهان بومی حوضهی مدیترانه و مناطق جنوبغربی و مرکزی آسیا هستند. این گیاهان دوساله بوده و فقط بهوسیلهی بذر تکثیر میشوند. زیستشناسی سرخرطومی ساقهخوار خارپنه <em>Lixus cardui</em> روی گیاهان<em>Onopordum acanthium</em> و<em>O. leptolepi</em><em>s</em> در مزارع و چراگاههای اطراف ارومیه و در شرایط آزمایشگاهی بررسی شد. نتایج نشان داد که این سرخرطومی دارای یک نسل در سال بوده و به شکل حشرهی کامل درون ساقههای خشکیده گیاهان میزبان زمستانگذرانی میکند. سرخرطومیهای زمستانگذران، در اوایل اردیبهشت ماه از درون ساقههای خشکیدهی گیاهان میزبان خارج شده و با استقرار روی بوتههای نورستهی خارپنبه از برگ و ساقههای نرم آنها تغذیه و بهطور متناوب جفتگیری میکنند. سپس حشرات کامل ماده، حفرههایی را در ساقه ایجادکرده و تخمهای خود را بهصورت انفرادی و یا در دستههای حداکثر پنجتایی درون آنها قرار میدهند. سرخرطومیهای ماده برای حفاظت تخمها روی آنها را با الیاف گیاهی تولید شده از جویدن ساقه، میپوشانند. هر سرخرطومی ماده در طول زندگی خود 63/3±35 تخم میگذارد. بعد از 6 تا 8 روز تخمها تفریخ شده و لارو سن اول با حفر سوراخی به قسمتهای درونی ساقه نفوذ و از بافتهای آن تغذیه میکند. لاروهای کامل درون ساقه، حفرهی شفیرگی ایجاد کرده و سپس به شفیره تبدیل میشوند. بعد از 9 تا 13 روز حشرات کامل نسل جدید درون ساقهها و در فصل تابستان به وجود میآیند. حشرات کامل نسل جدید در درون ساقههای خشکیده گیاه میزبان تا بهار سال بعد بهصورت غیرفعال باقی مانده و در بهار سال بعد چرخهی زندگی حشره دوباره آغاز میشود. مدت زمان لازم برای کامل شدن دورهی رشدی این سرخرطومی از تخم تا حشرهی کامل در شرایط طبیعی 37 تا 48 روز طول میکشد.
زیستشناسی,سرخرطومی ساقهخوار خارپنبه,کنترل بیولوژیک,خارپنبه
https://jbiocontrol.areeo.ac.ir/article_100608.html
https://jbiocontrol.areeo.ac.ir/article_100608_a3f49236f341d6e2581084a8e2e7a8df.pdf
مؤسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور
Iranian Research Institute of Plant Protection
مهار زیستی در گیاهپزشکی
2322-4223
2423-5148
1
2
2013
09
23
ارزیابی جدایه های بومی Trichoderma spp در کنترل بیولوژیک قارچ Botrytis cinerea عامل بیماری پوسیدگی خاکستری توتفرنگی
55
74
FA
شهرام
نعیمی
0000-0001-7508-3056
آزمایشگاه تحقیقات کنترل بیولوژیک آمل، مؤسسهی تحقیقات گیاهپزشکی کشور- تهران
shnaeimi@yahoo.com
رسول
زارع
بخش تحقیقات رستنیها، مؤسسهی تحقیقات گیاهپزشکی کشور- تهران
simplicillium@yahoo.com
10.22092/bcpp.2013.100609
پوسیدگی خاکستری با عامل <em>Botrytis cinerea</em>یکی از مهمترین بیماریهای توتفرنگی در گلخانه، مزرعه و در دورهی پس از برداشت میباشد. برای کنترل این بیماری مقدار زیادی از قارچکشهای مختلف مصرف میشود. یکی از راهکارهای جایگزین برای قارچکشهای شیمیایی، استفاده از عوامل میکروبی مفید میباشد. جدایههای قارچی جنس <em>Trichoderma</em> از میکروارگانیسمهای غالب میکروفلور خاک بوده و با مکانیسمهای متنوع، بیمارگرهای گیاهی مختلف را کنترل میکنند. در این مطالعه، جدایههای بومی تریکودرما از مزارع توتفرنگی استان مازندران جداسازی و با روشهای ریختشناسی و مولکولی شناسایی شدند. پتانسیل جدایههای بومی تریکودرما در کنترل <em>B. cinerea</em>و بیماری پوسیدگی خاکستری در آزمایشگاه و گلخانه در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار ارزیابی شد. در آزمایش کشت متقابل، اغلب جدایهها روی پرگنه <em>B. cinerea</em> رشد نمودند و در آنجا بهفراوانی تولید اسپور کردند. بیش از 66 درصد از جدایههای تریکودرما بهعنوان آنتاگونیست قوی ارزیابی شدند. بهاستثنای چند جدایه، اغلب جدایههای تریکودرما کم و بیش باعث تجزیه (لیز) شدن سختینههای بیمارگر شدند. 5/43 درصد جدایهها بهطور کامل سختینهها را تجزیه کردند. در آزمون اثر متابولیتهای فرّار، تعدادی از تیمارها از نظر کاهش رشد بیمارگر با یکدیگر اختلاف معنیدار داشتند و حداکثر میزان ممانعت از رشد میسلیومی بیمارگر توسط جدایههای تریکودرما 55 درصد بود. در آزمایش تأثیر عصارهی کشت، تعدادی از تیمارها در دو غلظت (1 و 6 میلیلیتر) و در دو زمان (48 و 96 ساعت) با یکدیگر اختلاف معنیداری نشان دادند و درصد ممانعت از رشد میسلیومی بیمارگر بهبیش از 71 درصد (غلظت 5 درصد عصارهی کشت) و 85 درصد (غلظت 30 درصد عصارهی کشت) رسید. نتایج آزمون گلخانهای نشان داد که درصد آلودگی در کلیهی تیمارها در مقایسه با شاهد کاهش یافته است. همچنین مقادیر کمترین و بیشترین درصد آلودگی 5/53 و 7/70 درصد بود که بهترتیب مربوط به تیمارهای <em>T. harzianum</em> MS6-2 و TRICHO-MIX HV بودند. <br />
بیماری کپک خاکستری,تریکودرما,توتفرنگی,بیوکنترل
https://jbiocontrol.areeo.ac.ir/article_100609.html
https://jbiocontrol.areeo.ac.ir/article_100609_82edb5a9c44725ff7a1b0688d88172db.pdf
مؤسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور
Iranian Research Institute of Plant Protection
مهار زیستی در گیاهپزشکی
2322-4223
2423-5148
1
2
2013
09
23
بررسی رشد و نمو وابسته به دما و برآورد شاخصهای مهم دمایی رشد و نمو مراحل نابالغ بالتوری سبز معمولی، Chrysoperla carnea با استفاده از مدلهای خطی
75
89
FA
زهرا
نعمتی
گروه گیاهپزشکی، دانشکدهی کشاورزی دانشگاه شاهد، تهران
حسین
رنجبر اقدم
بخش تحقیقات کنترل بیولوژیک، مؤسسهی تحقیقات گیاهپزشکی کشور، تهران
hossein_aghdam2003@yahoo.com
علیرضا
عسکریان زاده
گروه گیاهپزشکی، دانشکدهی کشاورزی دانشگاه شاهد، تهران
askarianzadeh@shahed.ac.ir
حبیب
عباسی پور
گروه گیاهپزشکی، دانشکدهی کشاورزی دانشگاه شاهد، تهران
habbasipour@yahoo.com
10.22092/bcpp.2013.100610
رابطهی بین دما و نرخ رشد و نمو مراحل مختلف رشدی بالتوری سبز معمولی، <em>Chrysoperla carnea</em>، در چهار دمای ثابت 20، 25، 27 و 30 درجهی سلسیوس، رطوبت نسبی 10±50 درصد و دورهی نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی، در اتاقک رشد بررسی شد. نرخ رشد مراحل رشدی جنینی، سنین مختلف لاروی، شفیرگی و کل دورهی رشد و نمو مراحل نابالغ بالتوری سبز معمولی در دماهای یاد شده با افزایش دما در دامنهی دمایی مورد بررسی بهطور خطی افزایش یافت. برای توصیف ریاضی این ارتباط از دو مدل خطی معمولی (روز-درجه) و ایکموتو و تاکای استفاده شد. شاخصهای آماری مورد استفاده برای ارزیابی برازش مشاهدات با مدلهای مورد بررسی نشان داد، در حالیکه مدل خطی معمولی بهخوبی قادر به توصیف این ارتباط خطی است ولی برازش مدل ایکموتو و تاکای بهتر از مدل یاد شده روی دادههای ثبت شده است. براساس برآوردهای مدل خطی ایکموتو و تاکای نیاز گرمایی مراحل رشدی، تخم، سنین لاروی یک تا 3، کل دورهی لاروی، شفیرگی و کل مراحل نابالغ بالتوری سبز معمولی بهترتیب 821/56، 719/52، 979/28، 199/33، 470/115، 432/120، 986/290 روز-درجهی سلسیوس و آستانهی دمای پایین رشد و نمو مراحل رشدی یاد شده بهترتیب 848/10، 572/9، 307/13، 514/12، 487/11، 004/12 و 624/11 درجهی سلسیوس برآورد شد. در این بررسی مدل ریاضی خطی بین دما و نرخ رشد و نمو هر یک از مراحل رشدی بالتوری سبز معمولی با استفاده از هر دو مدل مورد بررسی ارائه شد.
بالتوری سبز معمولی,رشد و نمو,مدل خطی,شاخص دمایی
https://jbiocontrol.areeo.ac.ir/article_100610.html
https://jbiocontrol.areeo.ac.ir/article_100610_abad39fd4b227b6bb05dd758a9e10601.pdf
مؤسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور
Iranian Research Institute of Plant Protection
مهار زیستی در گیاهپزشکی
2322-4223
2423-5148
1
2
2013
09
23
تأثیر عصارهی فلفل قرمز و سیر برای کنترل پورهی پسیل معمولی پسته،Agonoscena pistaciae در شرایط صحرایی
91
99
FA
امیر حسین
دانای طوس
دانشگاه علم و فرهنگ، شعبهی کاشمر
حسین
فرازمند
مؤسسهی تحقیقات گیاهپزشکی کشور
paper@farazmand.ir
علی
اولیائی ترشیز
دانشگاه علم و فرهنگ، شعبهی کاشمر
محمد
سیرجانی
ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی کاشمر
10.22092/bcpp.2013.100611
پسیل معمولی پسته،<em>Agonoscena pistaciae</em> ، مهمترین آفت باغات پسته است که با تغذیه از شیرهی نباتی برگ، جوانه و میوه، خسارت زیادی به محصول پسته وارد میآورد و هرساله باغداران برای کنترل این آفت از حشرهکشهای مختلفی استفاده میکنند. با هدف کاهش مصرف آفتکشهای شیمیایی، اثر حشرهکشی عصارهی فلفل قرمز (تنداکسیر<sup>® </sup>EC)، عصارهی سیر (سیرینول<sup>® </sup>EC) و صابون گیاهی روغن نارگیل (پالیزین<sup>® </sup>SL) روی پورهی پسیل پسته در کاشمر استان خراسان رضوی، در سال 1391 بررسی شد. بههمین منظور، سه مرحله محلول پاشی کامل درختان پسته با غلظت 2000 پیپیام ترکیبات گیاهی در مقایسه با حشرهکش استامیپراید (250 پیپیام)، از اواسط اردیبهشت و با فواصل حدود 4 هفته، انجام شد. براساس نتایج بهدست آمده، کاربرد ترکییات گیاهی از جمله عصارهی فلفل قرمز در مقایسه با حشرهکش استامیپراید موجب کاهش بیشتر جمعیت پورهی پسیل در مراحل اول، دوم و سوم روی درختان پسته شد. همچنین میانگین درصد تأثیر تیمارهای عصارهی فلفل قرمز، حشرهکش استامیپراید، عصارهی روغنی سیر و صابون روغن نارگیل برای کنترل آفت، در 3 روز بعد از محلولپاشی بهترتیب، 7/86، 4/85، 3/77 و 2/78 درصد و در 14 روز پس از محلولپاشی بهترتیب، 4/69، 3/62، 3/59 و 3/49 درصد بهدست آمد. برایناساس، با توجه به تأثیر مطلوب عصارهی فلفل قرمز در کاهش جمعیت پورهها، محلولپاشی درختان پسته با حشرهکش حاوی عصارهی فلفل قرمز (تنداکسیر<sup>®</sup>)، با غلظت 2000 پیپیام، برای کنترل خسارت پسیل معمولی پسته میتواند توصیه شود.
عصارهی گیاهی,پسته,پسیل معمولی پسته,Agonoscena pistaciae,کنترل
https://jbiocontrol.areeo.ac.ir/article_100611.html
https://jbiocontrol.areeo.ac.ir/article_100611_5d6cf04d420c86fe4a931fc8ecce65dd.pdf
مؤسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور
Iranian Research Institute of Plant Protection
مهار زیستی در گیاهپزشکی
2322-4223
2423-5148
1
2
2013
09
23
تعیین دامنهی شکار برای قورباغهی مردابی، Rana ridibunda در شالیزارهای استانهای شمالی کشور
101
106
FA
فرحناز
مولوی
دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد، دانشکدهی علوم، گروه زیستشناسی، مشهد
fm_yazdan@yahoo.com
شاهرخ
پاشایی راد
دانشگاه شهید بهشتی تهران، دانشکدهی علوم زیستی، گروه زیست شناسی تهران
حاجی قلی
کمی
دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، دانشکدهی علوم، گروه زیستشناسی.گرگان
مرتضی
یزدان پناهی
دانشگاه شهید بهشتی تهران، دانشکدهی علوم زیستی، گروه زیست شناسی تهران
10.22092/bcpp.2013.100612
از بین دوزیستان بیدم، قورباغهی مردابی <em>Ranaridibunda</em> علاقهی زیادی به زندگی در مزارع و کشتزارها دارد، بهطوری که در شمال ایران این جانوران همیشه در مزارع گستردهی برنج مشاهده میشوند. این گروه از جانوران از دیرباز بهدلیل رابطهی تنگاتنگ با محصولات کشاورزی مورد توجه بودهاند و همواره این سؤال مطرح بودهاست که نقش این جانوران در شکار آفات مزارع چه میباشد؟ در این مطالعه سعی شدهاست تا رژیم غذایی قورباغههای مردابی در استانهای ساحلی دریای خزر بررسی و تأثیر آنها برکنترل آفات مزارع برنج مشخص شود. برای نیل به این هدف تعداد 99 نمونه در سالهای 1387-1390 از 14 ایستگاه در شمال ایران جمعآوری شد. نمونهها بلافاصله بعد از صید با تزریق فرمالین بهطور مستقیم به معده آنها بیهوش شدند. سپس نمونهها به آزمایشگاه منتقل شده و بعد از شماره گذاری تثبیت شدند. در مرحلهی بعد محتویات معدهی نمونهها، خارج و بعد از تفکیک، شناسایی شدند. نتایج نشان داد که تنها عامل تعیین کنندهی نوع تغذیهی این جانوران فراوانی طعمه است. نتایج نشان داد که جنس ماده معمولاً از گیاه بیشتری تغذیه میکند و میل به همنوعخواری بیشتر در آنها دیده میشود. ارجحیت تغذیه از طعمههای فراوانتر در قورباغهی مردابی بیانگر این موضوع است که این گونه میتواند یک عامل کنترل طبیعی برای انواع مختلفی از آفات در مزارع محسوب شود.
دوزیستان بیدم,کنترل بیولوژیک,قورباغهی مردابی,رژیم غذایی
https://jbiocontrol.areeo.ac.ir/article_100612.html
https://jbiocontrol.areeo.ac.ir/article_100612_630b75f22357dedf8eaeb9a5ce79503b.pdf
مؤسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور
Iranian Research Institute of Plant Protection
مهار زیستی در گیاهپزشکی
2322-4223
2423-5148
1
2
2013
09
23
گزارش بیمارگری جدایهی بومی نماتد Steinernema feltiae روی مینوز گوجهفرنگی Tuta absoluta
107
109
FA
المیرا
ابوترابی
موسسهی تحقیقات گیاهپزشکی کشور
elmtorabi20@gmail.com
10.22092/bcpp.2013.100613
نماتدهای بیمارگر حشرات Entomopathogenic nematodes (EPN) بهعنوان انگلهای اجباری، طیف وسیعی از حشرات را آلوده کرده و در بسیاری از برنامههای مدیریت تلفیقی آفات بهعنوان آفتکش زیستی بهکار گرفته میشوند. دو جنس <em>Steinernema</em> و <em>Heterorhabditis</em> (متعلق به راستهی Rhabditida)، مهمترین گونههای نماتدهای بیمارگر حشرات را شامل میباشند. تأثیر جدایهی بومی گونهی<em>Steinernema feltiae</em> (Filipjev, 1934) (شکل1) روی لاروهای سنین مختلف شبپرهی مینوز گوجهفرنگی (<em>Tuta absoluta</em> Meyrick, 1917) <em> </em>بررسی شد. جدایهی <em>S. feltiae</em> با استفاده از روش تلهگذاری لاروهای سن آخر پروانهی مومخوار،<em>Galleria mellonella</em> (Linnaeus, 1758) (شکل 2) از خاک مزرعهی یونجه واقع در استان تهران، شهرستان فیروزکوه جدا سازی شد. سپس برای بهدست آوردن جمعیت کافی از نماتد مورد بررسی، نمونههای بهدست آمده روی لاروهای سن آخر گالریا پرورش داده شد (شکل 3). بوتههای گوجهفرنگی آلوده به شبپرهی مینوز از گلخانههای آلوده ورامین جمعآوری و سنین مختلف لاروی جداسازی شد. تعداد 10 عدد از لارو سنین مختلف بهطور جداگانه در ظروف پتری قرار داده شد. برای هر تیمار 5 تکرار در نظر گرفته شد، لاروهای موجود در هر پتری با تعداد 1000 عدد لارو عفونتزای سن سوم نماتد، آلودهسازی شد و بهمدت 96 ساعت در دمای 26-25 درجهی سانتیگراد نگهداری شدند. تیمار شاهد نیز بدون اضافه کردن نماتد در نظرگرفته شد. با بررسی لاروهای تیمار شده با نماتد، مشخص شد که گونهی <em>S. feltiae</em> توانسته است 100 درصد لاروهای مورد بررسی را در مدت 48 ساعت بیمار نموده و با گذشت زمان در نهایت سبب مرگ و میر آنها شود. لاروهای بیمار ابتدا غیر فعال شده و بعد از 72 ساعت، تجمع لاروهای تغذیه کننده نماتد در سطح بدن لاشهی لارو آفت قابل مشاهده بود (شکل 4). بعد از گذشت 96 ساعت لاروهای عفونتزای سن سوم و بهتدریج نماتدهای نر و ماده نسل دوم نیز ظاهر شدند. این گزارش نشان میدهد که لاروهای پروانهی مینوز گوجهفرنگی میتوانند توسط نماتد <em>S. feltiae</em> انگلی شوند. لذا پیشنهاد میگردد مطالعات تکمیلی در این زمینه ادامه یابد.
شبپرهی مینوز,گوجهفرنگی,کنترل بیولوژیک,نماتد انگل حشرات
https://jbiocontrol.areeo.ac.ir/article_100613.html
https://jbiocontrol.areeo.ac.ir/article_100613_915750e8d2362c67adf182dad8038e18.pdf
مؤسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور
Iranian Research Institute of Plant Protection
مهار زیستی در گیاهپزشکی
2322-4223
2423-5148
1
2
2013
09
23
اولین گزارش جنس و گونهی زنبور Syrphophilus bizonarius از ایران
111
113
FA
غلامحسین
حسن شاهی
- گروه گیاهپزشکی دانشگاه شاهد - تهران
hasanshahi.entomo@yahoo.com
حبیب
عباسی پور
- گروه گیاهپزشکی دانشگاه شاهد - تهران
habbasipour@yahoo.com
ریجیو
جاسیلا
موزه جانورشناسی، دانشگاه تورکو، فنلاند
فاطمه
جهان
- گروه گیاهپزشکی دانشگاه شاهد - تهران
زهرا
دوستی
- گروه گیاهپزشکی دانشگاه شاهد - تهران
10.22092/bcpp.2013.100614
بهمنظور شناسایی پارازیتوییدهای فعال در مزارع کلمگل در جنوب تهران، نمونهبرداری از این مناطق در سال 1390 صورت گرفت. پنج گونه زنبور که متعلق به سه خانواده بودند، شناسایی شدند. این زنبورها عبارتاند از <em>Oomyzus sokolowskii</em> (Kurdjumov, 1912) (Eulophidae)، <em>Pteromalus</em> sp. (Pteromalidae)، <em>Cotesia plutellae</em> (Kurdjumov, 1912) (Braconidae)، <em>Diadegma anurum</em> (Thomson, 1877) (Ichenumonidae) و <em>Syrphophilus bizonarius</em> (Gravenhorst, 1829) (Ichenumonidae). در میان نمونههای جمعآوری شده، زنبور پارازیتویید<em>S. bizonarius</em> (Gravenhorst, 1829) (Ichneumonidae: Diplazontinae) شناسایی شد که جنس و گونهی این زنبور برای اولین بار از ایران گزارش میشود.
Syrphophilus bizonarius,کلم,Diadegma anurum,Cotesia plutellae,Oomyzus sokolowskii
https://jbiocontrol.areeo.ac.ir/article_100614.html
https://jbiocontrol.areeo.ac.ir/article_100614_b4b58b82f2cb2c4d96d0b6113eb19e41.pdf